Ψυχοθεραπεία

Η ψυχοθεραπεία μπορεί να γίνει αντιληπτή ως μία διαδικασία μάθησης.

Σε αντίθεση όμως με την απλή πρόσκτηση πληροφοριών, η ψυχοθεραπεία περιλαμβάνει και μάθηση μέσω του βιώματος. Αυτό είναι κάτι που αφορά και τους δύο πόλους, ψυχοθεραπευτή - ψυχοθεραπευόμενο. Ο ψυχοθεραπευτής καλείται να βιώσει και να μάθει τα κατασταλάγματα του παρελθόντος και τον τρόπο που αλληλεπιδρά στη σχέση με τους ανθρώπους ο δεύτερος, να τα εκτιμήσει, υποδείξει, διαπραγματευτεί και να εφαρμόσει μία δυναμική εξατομικευμένη στρατηγική μετατροπής αυτών σε μία νέα μορφή που εξυπηρετεί καλύτερα.

Η ψυχοθεραπεία, δεν είναι μία ανώδυνη διαδικασία, και όπως σε κάθε εκπαίδευση καλείται ο εκπαιδευόμενος να γκρεμίσει / ξεχάσει τον προηγούμενο τρόπο προκειμένου να μπορέσει να δομίσει έναν καινούργιο. Από τη μεριά του ψυχοθεραπευτή προϋποθέτει αίσθημα ευθύνης και απουσία οποιασδήποτε βλέψης υστεροφημίας σε σχέση με τον θεραπευόμενο, καθώς είναι πολύ εύκολο η σχέση των δύο να γίνει σχέση εξάρτησης, ψυχικής και οικονομικής. Εν αντιθέση, ο ψυχοθεραπευτής θα πρέπει ανά πάσα στιγμή να είναι πρόθυμος να θυσιάσει τον εαυτό, δηλαδή να δυσαρεστήσει - να χαλάσει την εικόνα του, αν αυτό κρίνεται επωφελές για τον θεραπευόμενο